ondernemen

Digitaal leed

Ik ben niet zo van de computers. Word, E-mail, Facebook, Uitzendinggemist: daar doe ik aan - en bij vlagen zeker veel te veel. Ik krijg het daarentegen ook voor elkaar om zelfs met de ‘doorzoek deze computer’-functie programma’s voor de eeuwigheid kwijt te raken en hoeveel bites er in een MB zitten moet je me al helemaal niet vragen.

In het kader van de professionalisering vond ik het afgelopen zomer tijd worden voor een eigen website. Ik weet niet of het mijn post-examenroes, het lekkere weer of gewoon jeugdige overmoed was, maar ik besloot de website zelf te gaan maken. Vol goede moed stortte ik mij op mijn taak. Na wat vroege successen resulteerde dat uiteindelijk vooral in het eindeloos herschrijven van de meest simpele teksten en constateringen zoals dat ‘wit met een zandkleurige ondertoon toch meer ‘mij’ was dan wit met een lichtbeige ondertoon’. Om daar vervolgens een week later weer héél anders over te denken.

Kortom: de kans dat deze website ooit het levenslicht zou zien werd steeds kleiner.

lees meer...

De Belastingdienst

Niet lang geleden werd ik gebeld. Bij de nummerweergave stond ’privé’, dus dat trok wel mijn aandacht. Spannend. ’Met de Belastingdienst.’ Niet dat de Belastingdienst normaal gesproken vaak in mijn gedachten komt, maar nooit had ik me voorgesteld dat de Belastingdienst de stem zou hebben van een vrolijke jonge man.

Of het klopte dat ik een startende ondernemer was.
Ik antwoordde dat dat waar was.
De Belastingdienst was een beetje bezorgd. De Belastingdienst had namelijk nog geen aangifte van mijn omzetbelasting gekregen.
’Oh’, zei ik, ’Dat hoeft toch pas over een maand binnen te zijn?’
De Belastingdienst antwoordde hierop dat het wel heel belangrijk was dat ik dit deed. Anders kreeg ik misschien een boete. En dat zou toch zonde zijn?
’Ja’, zei ik, ’dat zou heel zonde zijn’.
’Inderdaad’, zei de Belastingdienst, ’heel zonde’.

lees meer...