Wat mijn leerlingen mij leerden: een impressie
01/05/13 categorie:
de leerlingen- Een kruis voor een noot (#) is geen kruis, maar een vierkant.
- Nou...vooruit dan: misschien een ruit, maar zeker geen kruis.
- Nee, dat dit teken sinds jaar en dag in het Nederlands zo genoemd wordt is niet belangrijk. Dat is gewoon dom.
Dus vanaf nu heet het een vierkant.
- Tijdens een groepsles wilden 3 meisjes van 7 jaar weleens weten hoe oud ik was. Toen ik ze vertelde dat ik 24 was, zeiden ze dat ik voor mijn leeftijd al erg mooi viool kon spelen. Ze dachten namelijk dat ik de 40 al ruim gepasseerd was.
- Idealiter zou elk stuk tijdens de les afgesloten moeten worden met een radslag door het leslokaal.
- Midden tijdens een vioolles vertelde een 8-jarig meisje mij dat ze de obsessie van vrouwen met de ‘eeuwige jeugd’ maar raar vond. Als je eeuwig jong zou zijn, moest je namelijk ook eeuwig blijven werken, en dat leek haar verschrikkelijk. Ze keek nu al uit naar haar pensioen.
- Kortjakje komt uit Pakistan. Hoe de leerling in kwestie aan deze bijzondere informatie was gekomen werd helaas niet met mij gedeeld.
- Vioolstokken zijn ook heel handig om viezigheid mee van de vloer te krabben.
- Uit pure nieuwsgierigheid heb ik ooit mijn jongste leerlingen gevraagd hoeveel zij dachten dat ik thuis studeer. Na een korte inventarisatie kwam ik erachter dat alle leerlingen op één na ervan overtuigd waren dat ik thuis heel hard oefen. Namelijk elke dag. En dan wel minstens een half uur. Zonder te sjoemelen.
De ene leerling die deze mening niet was toegedaan dacht dat het een strikvraag was. Juffen hoeven namelijk niet te oefenen, want die kunnen het al. Anders waren ze natuurlijk geen juf geworden.