Lieve Johannes
Lieve Johannes,
Al vele jaren kennen wij elkaar. De dag dat ik je ontmoette kan ik me niet meer herinneren, maar al sinds mijn vroege jeugd draag ik je bij me in mijn hart. Als tiener waren het vaak jouw gepassioneerde symfonieën die mij ’s morgens uit bed hielpen, en waren het je schone pianoklanken die mij ’s avonds tot rust brachten.
Sommige mensen snappen mijn liefde voor jou niet. Zij houden een andere Johannes in hogere achting, vinden jou niet ‘puur’ genoeg. Maar wees niet bang, deze argumenten zijn bij mij aan dovemansoren gericht. Toen ik erachter kwam dat we ook onze verjaardagen deelden wist ik het zeker: deze liefde is voorbestemd.
Ik zal niet ontkennen dat we soms ook moeilijke tijden hebben. Dan ben je té intens en heb ik afstand nodig. Op de dagen dat mijn ritme draait om jou beter te leren kennen, om jouw psyche te doorgronden, wens ik soms dat ik mijn hart aan een ander verpand had. Aan iemand die mijn leven minder moeilijk zou maken. Aan iemand van wie ik zeker weet dat hij evenveel van mij houdt als ik van hem. Maar uiteindelijk vergeef ik je alles, en kom ik altijd bij je terug.
Lieve Johannes, jij bent niet van mij alleen. Wat wij hebben, hebben velen met jou. Maar dat is niet erg. Deze liefde is er om gedeeld te worden.
Voor altijd de jouwe,
Eva