---------------------------------------
Over vioolles geven op Valentijnsdag:
Ik: ‘En, heb je vandaag een Valentijnskaart gekregen?’
Leerling (9 jaar), bloedserieus: ‘Nee. Ik heb geen liefde in mijn leven’.
---------------------------------------
Ik: ‘Je moet deze passage meer spelen als een hobo. Kan je het geluid van een hobo eens omschrijven?’
Leerling (17 jaar, en duidelijk een enorme liefhebber): ‘Ja hoor. Dat is zeg maar de krijserige versie van een klarinet.’
---------------------------------------
De les is bijna afgelopen, maar ik wil een leerling (11 jaar) toch nog een extra stukje opgeven. Ik besluit om het eerst voor te spelen. Nadat ik klaar ben blijft het opvallend stil naast me. Ik kijk om, en zie hoe een paar dikke tranen onder haar vlinderbrilletje vandaan biggelen. In eerste instantie schrik ik een beetje.
Dan zegt ze zachtjes: ‘ik denk dat dit vanaf nu mijn lievelingsliedje is’.
---------------------------------------
In de categorie ”Uhh....bedankt?”:
’Juf, je lijkt echt net professioneel.’ (leerling, 12 jaar)
---------------------------------------
Leerling (16 jaar) na het bijwonen van een concert van het Nederlands Philharmonisch Orkest, vol verbazing: ‘Krijg je als je in dat orkest speelt betaald?’
Ik, lachend: ‘Ja. Dat is namelijk een baan. Net zoals andere mensen in een kantoor werken, of bij de bakker, werken sommige musici bij een orkest.’
Leerling: ‘Ik wou dat ik betaald kreeg voor het spelen in míjn orkest. Het lijkt me heel bijzonder om met je hobby je geld te verdienen…’
(en zo is het maar net)